Tantric Vipassana Tantrische Vipassana Tantrická vipassana

The word Vipassana originates from Pali and signifies Insight. Historically, Gautama the Buddha (=awakened one) is seen as the founder of Vipassana. Prince Siddharta had secretly abandoned palace, wife and child, and sought for over six years for ways to liberate himself from suffering. He visited teachers and applied all kinds of techniques, lived as a wandering monk, had a strict diet, but did not attain liberation. Emaciated and desillusioned, not even capable of wading through a stream, he desperately came to the conclusion to leave behind the spiritual path. To call off the search. To drop techniques and diets. Prince Siddharta was a warrior by birth. He was trained in fighting. Therefore also in fighting with himself. This fighting did not lead to salvation. After telling this to his five students, they left him. They considered him an apostate.

Finally striving ceased and spiritual reputation dropped. Sitting against a tree, he came to relaxation. In the full moon that disappeared that early morning, his self image and self esteem vanished with it. The self extinguished and this is called nirvana. He dissolved. He was no more. He had died to himself. That is why his disciples called him Tathagata. (Someone who no longer is).

Het woord Vipassana is afkomstig uit het Pali en betekent Inzicht. Historisch gezien wordt Gautama de Boeddha (= ontwaakte) gezien als de grondlegger van Vipassana. Prins Siddhartha had het paleis, vrouw en kind heimelijk verlaten en zocht ruim 6 jaar naar wegen om zichzelf te bevrijden van het lijden. Hij bezocht leraren en paste allerlei technieken toe, leefde als een zwervende monnik, had een streng dieet, maar kwam niet tot bevrijding. Uitgemergeld en gedesillusioneerd, niet eens in staat een riviertje door te waden, kwam hij wanhopig tot de slotsom de spirituele weg achter zich te laten. Om te stoppen met zoeken. Te stoppen met technieken en diëten. Prins Siddhartha was een krijger van geboorte. Hij was getraind in vechten. Dus ook in vechten met zichzelf. Dit vechten leidde niet tot verlossing. Nadat hij dit zijn 5 leerlingen had medegedeeld verlieten ze hem. Ze beschouwden hem als een afvallige.

Eindelijk was er geen streven meer en geen spirituele reputatie. Zittend tegen een boom, kwam hij tot ontspanning. Tijdens de volle maan en het verdwijnen van de laatste zichtbare ster, verdween ook zijn zelfbeeld en eigendunk. Het zelf doofde uit en wordt ‘nirvana’ genoemd. Hij loste op. Hij was niet meer. Hij was gestorven aan zichzelf. Daarom noemden zijn discipelen hem Tathagata. (Iemand die niet meer is).

Slovo vipassana pochází z jazyka páli a znamená vhled. Za historického zakladatele vipassany je považován Gautáma Buddha (tzn. Probuzený). Princ Sidhárta tajně opustil palác, ženu a dítě a více než šest let hledal způsoby, jak se osvobodit od utrpení. Vyhledával učitele a používal celou řadu technik, žil jako potulný mnich, dodržoval přísnou dietu, ale osvobození nedosáhl. Vyčerpaný a zklamaný natolik, že už ani nedokázal přebrodit potok, v zoufalství dospěl k rozhodnutí duchovní cestu opustit. Zanechat hledání. Odložit techniky a omezení stravy. Princ Sidhárta se narodil do kasty válečníků. Byl vycvičen k boji, což zahrnovalo boj se sebou samým. Tento boj však ke spáse nevedl. Když to řekl svým pěti žákům, opustili jej. Považovali jej za odpadlíka.

Konečně ustalo usilování a opadla jeho pověst duchovního člověka. Posadil se, opřený o strom, a uvolnil se. Spolu s úplňkem, který toho dne brzy ráno zmizel, zmizely i jeho sebeobraz a hrdost. Já vyhaslo a tomu se říká nirvána. Rozpustil se. Už neexistoval. Zemřel sám sobě. Proto jej jeho žáci nazvali Tathágata (někdo, kdo už není).

After this inner transformation, he looked up his renegade students. At first they were not open to him, because he had abandoned his discipline and dogma. But it was so obvious something fundamental had occurred with the prince; Siddharta was no more. Instead, an emptiness and at the same time a radiance was flowing freely from his being. His presence and simultaneous absence spoke for themselves. Nonetheless Gautama spent over 40 years teaching. His bhikkhu’s (monks) roamed the villages and cities of Bihar in India, except during monsoon season. During this rain season the initiates remained in one place. This period of three months was used for Vipassana. Sitting, observing the breath, thoughts and feelings. Moving with awareness. Abiding in presence and awareness. This has remained a living tradition for centuries, to which every awakened one has added an individual taste and perfume. Zen tradition has brought in doing without doing and Padmasambhava indicated meditating to erase the one that is meditating. As long as there is still someone who is meditating, meditation is of course not the case. As long as you are still after something or trying to get rid of something, meditation is not the case. Do you have a purpose or are you after an experience? Not meditation. Are you applying a technique? You’ve guessed it! We could say now that Vipassana is a techniqueless technique, a methodless method. Mere Being.

Na deze innerlijke verschuiving zocht hij zijn weggelopen leerlingen op. Aanvankelijk wilden ze niets van hem hebben, daar hij zijn discipline had opgegeven, en het dogma niet meer volgde. Maar het was zo duidelijk dat er iets fundamenteels met de voormalige prins was voorgevallen; Siddhartha was niet meer. Hiervoor in de plaats was een leegte en tegelijk een stralendheid die vrijelijk uit zijn wezen stroomde. Zijn presentie en tegelijkertijd absentie sprak voor zichzelf. Desalniettemin heeft Gautama nog ruim 40 jaar verbaal onderricht gegeven. Zijn bhikkhu’s (monniken) zwierven door de dorpen en steden van Bihar in India, behalve gedurende de moessontijd. Tijdens deze regentijd bleven de ingewijden op een plek. Die periode van 3 maanden werd gebruikt voor Vipassana. Zitten, observeren van de ademhaling, gedachten en gevoelens. Handelen met aandacht. Vertoeven in presentie en gewaarzijn. Door de eeuwen heen is dit een levende traditie gebleven, waarin iedere ontwaakte weer zijn individuele smaak of parfum in aanbracht. Zo bracht de zen traditie handelen zonder te handelen in en Padmasambhava gaf aan te mediteren om diegene die mediteert uit te wissen. Zolang er nog iemand zit te mediteren is er natuurlijk geen sprake van meditatie. Zolang je nog ergens op uit bent of vanaf wil, is er geen sprake van meditatie. Heb je een doel of wil je een ervaring? Geen meditatie. Ben je bezig met een techniekje? - Je raadt het al! We zouden nu weer kunnen zeggen dat Vipassana een techniekloze techniek is, een methodeloze methode. Louter Zijn.

Po této vnitřní transformaci vyhledal své zběhnuvší žáky. Nejprve mu nechtěli naslouchat, protože zanechal disciplíny a upustil od doktríny. Bylo však velmi zjevné, že s princem se stalo něco zásadního: Sidhárta už neexistoval. Místo toho z jeho bytosti volně proudila prázdnota a současně jakási záře. Jeho přítomnost a nepřítomnost současně mluvily za něj. Gautáma přesto strávil přes čtyřicet let vyučováním žáků. Mimo období monzunů se jeho mniši, bhikuové, toulali po vesnicích a městech v indickém Biháru. Během období dešťů jeho zasvěcení žáci zůstávali na jednom místě. Toto tříměsíční období využívali pro vipassanu. Seděli a pozorovali dech, myšlenky a pocity. Pohybovali se spolu s vědomím. Pobývali v přítomnosti a ve vědomí. Z toho vznikla tradice, která zůstávala po staletí živá a které každý probuzený dodával vlastní příchuť a vůni. Zenová tradice do ní vnesla konání bez konání a Padmasambháva učil, že meditace má vymazat toho, kdo medituje. Pokud je tam stále ještě někdo, kdo medituje, pochopitelně nejde o meditaci. Pokud stále o něco usilujete, nebo se snažíte něčeho zbavit, nejde o meditaci. Máte nějaký cíl nebo chcete něco zažít? Není to meditace. Používáte techniku? Uhodli jste! Dalo by se říct, že vipassana je technika bez techniky a metoda bez metody. Pouhé Bytí.

Meditation differs from concentration and contemplation. Concentration involves focus of the attention on an object. You focus on a single point in such a way that the surroundings fall away. Contemplation is reflecting freely on a certain theme such as ‘I contemplate the impermanence of all’.

In meditation attention is open. There is attentiveness, perceiving, presence. There is no I and no doing. You are absorbed in the here-now. Time does not exist. No object. Suchness. All is what it is. The I-consciousness dissolves and Buddha arises.

When I was initiated into Vipassana meditation I had the good fortune to be in the presence of a living Buddha. The company of an awakened one is the most powerful setting to awaken. You don’t have to do anything except to be open and receptive. You open up to the being, the presence and love of the master and you start to awaken. Just like a flower begins to grow and bloom when it comes into the light and warmth of the sun.

Meditatie is wat anders is dan concentratie en contemplatie. Bij concentratie is de aandacht gericht op een object. Je focust zodanig op een punt totdat de omgeving wegvalt. Bij contemplatie laat je je gedachten de vrije loop rondom een bepaald thema zoals ‘Ik contempleer op de vergankelijkheid van alles’. In meditatie is de aandacht open. Er is aandachtigheid, waarnemendheid, tegenwoordigheid. Er is geen ik en geen doen. Je bent geabsorbeerd in het hier-nu. Er bestaat geen tijd. Geen object. Zodanigheid. Alles is wat het is. Het ik- bewustzijn lost op en de Boeddha staat op.

Toen ik werd ingewijd in Vipassana meditatie had ik het geluk om met een levende Boeddha te zijn. Het in gezelschap zijn van een ontwaakte is de krachtigste setting om te ontwaken. Je hoeft niets te doen behalve open en receptief te zijn. Je opent je voor het wezen, voor de presentie en liefde van de meester en je begint te ontwaken. Net als een bloem begint te groeien en bloeien wanneer het in het licht en de warmte van de zon komt.

Meditace se liší od koncentrace a kontemplace. Koncentrace zahrnuje zaměření pozornosti na objekt. Soustředíte se na jediný bod, tak abyste jeho okolí takřka nevnímali. Kontemplace je volná reflexe na nějaké téma, například „Kontempluji o pomíjivosti všeho.“

Při meditaci je pozornost otevřená. Je tam pozornost ke všemu, vnímavost, přítomnost. Není tam žádné já a žádné konání. Jste ponořeni do tady a teď. Čas neexistuje. Není žádný předmět. Je takovost. Vše je to, co je. Vědomí já se rozpouští a povstává Buddha.

Když jsem byl zasvěcen do vipassanové meditace, měl jsem to štěstí, že jsem byl v přítomnosti živého Buddhy. Společnost probuzeného je tím nejlepším prostředím pro probuzení. Není třeba nic dělat, stačí být otevřený a vnímavý. Otevíráte se bytí, přítomnosti a lásce mistra a začínáte se probouzet. Je to, jako když květina začíná růst a kvést, když se jí od slunce dostává světla a tepla.

Vipassana meditation was not delivered as something strict or serious. Of course the discipline of silence and no socialising was observed, but the atmosphere was not one of austerity. The strings were strung neither too tight, nor too loose. He taught me to behold the breath three centimeters above the navel. Everything else that appeared in consciousness was beheld. As witness perception. Without judgment, without agenda. The body still and relaxed, without moving.

For years my day began with Vipassana. It made me more clear and a deeper realisation of existing and beingness, of is-ness, was growing slowly. The content of consciousness changed by itself, as the warmth melts the snow. This presence enabled difficult and challenging situations to have less of an impact. They arose and moved on...

Vipassana meditatie werd niet gebracht als iets strengs of serieus. De discipline van stilte en geen sociaal contact werden natuurlijk in acht genomen, maar de sfeer was niet sober. De snaren waren niet te strak aangespannen, noch te los. Hij leerde me de ademhaling te aanschouwen drie centimeter boven de navel. Verder werd alles wat zich in het bewustzijn verschijnt aanschouwd. Als getuige gewaarzijn. Zonder oordeel. Zonder agenda. Het lichaam stil en ontspannen, zonder bewegingen te maken.

Jarenlang begon mijn dag met Vipassana. Het maakte me helder en een dieper besef van er zijn en van het zijnde, van is-heid, groeide geleidelijk. De inhoud van het bewustzijn veranderde vanzelf, zoals de warmte de sneeuw doet smelten. Deze tegenwoordigheid zorgde ervoor dat wanneer er lastige of pijnlijke situaties zich voordeden of in mij omhoogkwamen deze minder vat op me hadden. Ze kwamen op en reisden verder...

Vipassanová meditace ke mně nepřišla jako něco přísného nebo vážného. Dodržovalo se samozřejmě ukázněně ticho a nevstupovali jsme do kontaktu s lidmi, ale nebylo to ve strohé atmosféře. Struny nebyly ani příliš napjaté, ani příliš volné. Živý Buddha mě naučil sledovat dech tři centimetry pod pupkem. Pozorování bylo podrobeno i vše ostatní, co se objevovalo ve vědomí. Jako vnímání svědka. Bez posuzování, bez cílů. Tělo bylo tiché a uvolněné, bez pohybu.

Mé dny po léta začínaly Vipassanou. Projasnilo mě to a pomalu narůstala hlubší realizace existence v čirém bytí. Obsah vědomí se sám proměnil, jako když teplem taje sníh. Přítomnost umožnila, že obtížné a náročné situace měly menší vliv. Vznikaly a posouvaly se...

Shift Verschuiving Posun

After years of beholding the natural breath above the navel, later the entire breath was beheld. This brought more expansion. Regularly the I-consciousness disappeared and was taken over by something immense and immeasurable. A full and total-consciousness appeared, together with a heightened sensitivity. It gave rise to the new challenge to bring this expansion into the body.

That happened spontaneously when observing became melting with the breath. Breathing was entered and any form of duality or division disappeared. The witness and the breath merged. In-breath and out-breath could no longer be distinguished, it became a stream. More and more deep and subtle, so refined it was hardly breathing anymore. All that remained was a stream of prana (pure life energy). This silenced thinking completely. A deep still witnessing without object was all that remained. This intensified in such a way that all that could be called “I” vanished. It was absorbed into existence. Here the “I” and the being died. Surrender of the “I” happened naturally. It became quiet and it remained quiet. All of this took place without being involved with any method. Sitting and meditation were natural and there was nothing artificial about it.

Actually, the structure of Vipassana that had once served had become an obstacle. It was released. Absorbed in emptiness, in the universal, a new force came up, as if the sun arose inside of me. Since then, it has not set, it is shining day and night without cause or purpose, in deep gratitude.

Na jaren de natuurlijke ademhaling boven de navel te hebben aanschouwd werd later de gehele ademhaling aanschouwd. Dit bracht meer expansie. Regelmatig verdween het ik-bewustzijn en werd overgenomen door iets groots en onmetelijks. Een vol en totaal-bewustzijn verscheen, samengaand met een verhoogde sensitiviteit. Het werd tevens een uitdaging om deze expansie in het lichaam te brengen. Dat gebeurde spontaan toen het observeren overging in het versmelten met de ademhaling. De ademhaling werd betreden zodat iedere vorm van dualiteit of verdeeldheid verdween. De getuige en de ademhaling vielen samen. In-en uitademing vielen niet meer te onderscheiden, het werd een stroom. Steeds dieper en subtieler, zo verfijnd dat er nog nauwelijks sprake was van een ademhaling. Alleen een stroom van prana (pure levensenergie) bleef over. Hierdoor viel het denken volkomen stil. Een diep stil getuigezijn zonder object bleef over. Dit intensiveerde zichzelf zodanig, dat alles wat ‘ik’ genoemd kon worden verdween. Het werd opgezogen door het bestaan. Hier stierf het ‘ik’ en het zijn. Overgave van het ik vond op natuurlijke wijze plaats.

Het was stil en het bleef stil. Dit alles vond plaats zonder nog met een methode bezig te zijn. Het zitten en mediteren was natuurlijk en er zat niets gekunstelds in. Eigenlijk was de Vipassana structuur die ooit dienend was meer een obstakel geworden. Het werd losgelaten. Opgenomen in de leegte, in het universele kwam een nieuwe kracht naar boven, alsof de zon in mij opkwam. Sindsdien is die nooit meer ondergegaan, straalt zij dag en nacht zonder oorzaak of doel, in diepe dankbaarheid.

Po letech pozorování přirozeného dechu pod pupkem došlo na pozorování veškerého dechu. To přineslo větší expanzi. Vědomí omezené já zmizelo a místo něj přišlo něco obrovského, nezměrného. Objevilo se plné a úplné vědomí, spolu s vyostřenou citlivostí. Z toho vzešla nová výzva přenést tuto expanzi do těla.

To se stalo spontánně, když se z pozorování stalo rozpuštění se v dechu. Nastal vstup do dechu a veškerá dualita a rozdělenost zmizely. Svědek a dech splynuli. Nebylo již možné rozlišit nádech a výdech, byl to jeden proud. Bylo to tak hluboké a tak jemné, že už to takřka ani nebylo dýchání. Zůstal jen proud prány, čisté životní energie. To zcela utišilo myšlení. Zůstalo jen hluboké klidné vědomí svědka bez objektu. To se zintenzivnilo tak, že vše, co bylo možné nazvat „já“, zcela zmizelo. Bylo to vstřebáno existencí. Tehdy „já“ a „bytí“ zemřely. Přirozeně nastalo odevzdání „já“. Nastalo ticho a zůstalo tam. To vše se odehrálo bez pomoci jakékoli metody. Sezení a meditace byly přirozené a nevstoupilo tam nic umělého.

Dá se říct, že struktura vipassany, která dříve sloužila, se stala překážkou. Byla uvolněna. Z pohroužení do prázdnoty, do toho, co je univerzální, vzešla nová síla, jako by ve mně vyšlo slunce. Od té doby nezapadlo, svítí ve dne v noci bez jakékoli příčiny nebo cíle, v hluboké vděčnosti.

Tantric Vipassana Tantrische Vipassana Tantrická vipassana

From this arose a way of Vipassana that has been shared with visitors and initiates for the past ten years. This is tantric Vipassana. Tantric in the meaning of interwoven. You are not apart from life, but you are life. You are not just observing as an outsider, but you participate at the same time. You make love with the breath and existence melts with you.

In het getuige zijn was toch nog een subtiele vorm van dualiteit geslopen.
Nu met het samenvallen met de ademhaling loste het getuige ‘doen’ op.
Versmelting met het leven vond plaats. De leegte werd manifest.
Zo ontstond een Tantrische vorm van Vipassana.
Tantrisch heeft hier de betekenis van verwevenheid.
Sensuele meditatie. Aards en bovenaards.
Het leven, het bewustzijn is zo intiem met alle vormen.

Het kent geen enkele verwijdering noch vereenzelviging.
Deze benadering brengt liefde en bewustzijn samen.
Mensen die Vipassana leven begeven zich niet alleen in het hogere,
maar zijn verbonden met het lichaam en alle verschijnselen.
Het hogere en lagere vallen ook samen.
Zo komen mensen die de retraites bezoeken in liefde terecht.
Dit is geen gemaakte of doenbare liefde, maar de directe manifestatie van realisatie.
Het versmelten van het zelf met het al manifesteert zich als liefde.
Deze benadering houd je midden in het leven als betrokkene zonder gehechtheid en identificatie.
Je sterft aan je oude zelf en het leven openbaart zich als liefde, zo-heid en stilte.

Z tohoto vzešel druh vipassany v posledních desíti letech sdílený s lidmi, kteří přicházejí, a iniciovanými žáky. Je to tantrická Vipassana. Tantrická ve smyslu propojenosti. Nejste odděleni od života, jste život. Nepozorujete pouze jako někdo, kdo stojí vně, ale všeho se účastníte. Milujete se s dechem a existence se ve vás rozpouští.